Verhaal “de ene behandelaar is de andere niet”

Dit is de zevende publicatie op onze website van ingezonden verhalen. We hebben gekozen om een reactie van een patiënt op te nemen, met een verhaal over verschillende behandelingen in verschillende ziekenhuizen met verschillende behandelaars. Dit betreft een persoonlijke ervaring. In de komende weken zullen we meer verhalen publiceren, waarbij we trachten een mix van alle soorten reacties te plaatsen.

Namens mijn 83-jarige vader wil ik hier graag een voorval melden, wat plaatsvond in 2011 bij een neuroloog verbonden aan het ziekenhuis in Hengelo.

Mijn vader kreeg begin 2011 klachten over koude voeten maar ook dat het gevoel in zijn voeten afnam. Het voelde alsof hij op kussentjes liep. Soms had hij het gevoel of het in zijn voeten krioelde van duizenden mieren. Ook had hij last van wankel lopen, wat in de medische wereld “dronkemansgang” genoemd wordt. Na een aantal consulten bij de huisarts, werd hij uiteindelijk doorgestuurd naar een neuroloog in het ziekenhuis van Hengelo.
Lees verder

Verhaal “Ervaringen in omgang van een zorgverlener”

Dit is de zesde publicatie op onze website van ingezonden verhalen. We hebben gekozen om een reactie van een zorgverlener en patiënt op te nemen, met een verhaal over verschillende behandelingen, bejegening en organisatie, in verschillende ziekenhuizen. Dit betreft een persoonlijke ervaring. In de komende weken zullen we meer verhalen publiceren, waarbij we trachten een mix van alle soorten reacties te plaatsen.

NB. op verzoek van de inzender is het verhaal aangepast naar een nieuwe versie per 13-3-2012. 

Wat een geweldig initiatief om een stichting op te richten over de slechte behandeling of benadering in Twentse Ziekenhuizen. Op deze manier worden artsen, verpleegkundigen en secretaresses er op gewezen dat vriendelijkheid en interesse richting de patient de basis is voor een goede behandeling.

Mijn eigen ervaring is groot, helaas maar daardoor heb ik veel verschillen gezien.

Zelf ben ik in 2004 aan mijn hart geopereerd in Nieuwegein, en heb daar in totaal 1 week in het ziekenhuis gelegen op de afdeling Cardiologie. In Nieuwegein was het personeel erg afstandelijk en ongeinterseeerd. Geen enkel medeleven, ook niet naar de andere patienten. Na mijn operatie werd mij niet gevraagd hoe het met mij ging. Of ik pijn had. Of misschien hulp nodig had. Ik kom daar liever nooit meer terug.
De andere 5 weken heb ik op de afdeing Cardiologie gelegen en voor de operatie  1 week wachttijd op gynaecologie in Enschede.Op beide afdelingen waren de verpleegkundigen heel vriendelijk en behulpzaam, op een enkeling na.

Van de Specialisten in Enschede vind ik sommigen heel afstandelijk en ongeinteresseerd overkomen. Ik ben overgestapt naar een andere cardioloog. De arts die ik had zat alleen maar te tikken op zijn computer. Voor een vraag of probleem haalde hij zijn schouders op. Doordat ik voor een second opinion naar een vrouwencardioloog in Zwolle ben geweest zag ik dat het ook anders kon. Zij kon mij antwoorden geven en luisteren naar mijn probleem. Ook heus geen uren hoor. Maar ze was geintereseerd in de vrouw achter de kwaal! Ik ben daarom nu bij een andere cardioloog in Enschede.

Mijn dochter is 4 jaar geleden aan haar kaak geopereerd in Groningen. Wat ben ik achteraf blij dat ik het allemaal heb uitgezocht! Wat een verschil met Enschede. En wat een mooi resultaat. De kaakchirurg zo kundig en zo aardig en altijd alle tijd van de wereld! Zelfs een paar dagen voor de oparatie als de twijfel weer toeslaat kon er nog met hem een afspraak worden gemaakt omdat we daar toch moesten zijn voor preoperatief onderzoek. Secretaresse ook heel aardig en de chirurg weer alle tijd nemen voor vragen. In Enschede is dat op de een of andere reden echt niet mogelijk, dan word je afgewimpeld.

Ook bij de oogartsen in Enschede ben ik zo afstandelijk door een secetaresse afgewimpeld. Terwijl ik al 6 weken op een afspraak had gewacht en ik de datum echt niet kon ivm werk was het niet mogelijk om een andere datum te prikken. Ik moest weer 6 weken wachten. Toen ik later terugbelde en rustig zei dat ik dan wel naar een ander ziekenhuis zou gaan, kon ik de eerstvolgende maandag al komen en kiezen uit 4 tijden!

Positieve ervaring heb ik weer met de KNO Arts. Zo’n aardige beleefde en vooral geinteresseerde man.

Ik werk zelf in de ouderenpsychiatie als verzorgende, maar gewoon vriendelijk zijn is toch niet zo moeilijk?

Ik wens jullie heel veel succes en de stichting is zeker heel hard nodig! De ongeinteresseerde en onaardig types worden hopelijk zo aan het denken gezet. Zij moeten maar eens veranderen of zich laten omscholen!

Als je ernstig ziek bent of angstig en onzeker voor een operatie of onderzoek, kunnen woorden en ongeïnteresseerdheid van artsen en verpleegkundigen heel hard aan komen. Soms kun je er jaren later nog steeds boos en verdrietig over worden.

Dit ingezonden verhaal is op verzoek en naar eigen beslissing van de inzender anoniem. Wij respecteren dit.

Uw reacties zijn van harte welkom.

Verhaal “Bejegening bij ernstige ziekte laat te wensen over”

Dit is de vijfde publicatie op onze website van ingezonden verhalen. We hebben gekozen om een reactie van een patiënt op te nemen, met een verhaal over behandeling en organisatie in het ZGT Hengelo. Dit betreft een persoonlijke ervaring. In de komende tijd zullen we meer verhalen publiceren, waarbij we trachten een mix van alle soorten reacties te plaatsen.

In juli 2003 werd bij mijn man een moedervlek verwijderd wat, na onderzoek, een melanoom bleek te zijn.
Hij is toen geopereerd en na 5 jaar controles genezen verklaard.
In september 2009 heeft mijn man een epileptische aanval gehad en bleek hij een uitzaaiing in zijn hoofd te hebben. Na onderzoek ook nog in de longen. We kwamen van de ene in de andere dag in een nachtmerrie terecht want deze vorm van kanker kunnen ze niet genezen.

Mijn man werd/wordt behandeld in ZGT Hengelo.
Hij werd geopereerd in het MST door de neurochirurg die ons voortreffelijk heeft behandeld, ook voor de verpleegsters van de afdeling neurologie niets dan lof. De nacontroles waren in ZGT Hengelo.

Lees verder

Verhaal: “liefdevol en met aandacht behandeld”

Dit is de derde publicatie van verhalen. Hierin hebben we twee reacties opgenomen van mensen die positieve ervaringen hebben, zowel in Hengelo als Enschede. Deze reacties zijn erg belangrijk want een zo ontstaat een mooi breed beeld. We zijn heel blij met deze reacties en strijden ervoor dat het nóg beter wordt.

ZGT Hengelo:

Ik las net jullie artikel in dagblad Tubantia. Wat een geweldig initiatief!
Ik ben twee jaar geleden in het ziekenhuis in Hengelo geweest voor een mammografie/echo van de borst. Ik werd daar begeleid door een verpleegster/assistente van buitenlandse komaf. Nog nooit eerder ben ik zo liefdevol opgevangen en wat voelde dat goed. Moet er nog vaak aan denken. Toen ik jullie artikel las, moest ik direct terugdenken aan dat moiment. Zo belangrijk, maar helaas is het vaak heel anders!

MST, Enschede:

Mijn vrouw lag de laatste week met een beroerte in het MST Enschede . Wij zijn ontzettend dankbaar over alle zorg en aandacht die haar ten deel viel . Wij kunnen over haar verblijf op afdeling [XX] alleen positief berichten . Dankzij de vriendelijkheid en vakmanschap van artsen en zusters is haar toestand nu goed . Van in de Tubantia te lezen wantoestanden in het MST hebben wij niets gemerkt .

Deze ingezonden verhalen zijn zonder aanpassing geplaatst en op verzoek van de inzenders volledig anoniem. Wij respecteren dit en doet dit om focus te houden op wat er gebeurt en welke ervaringen er zijn. Niet om op individuen te focussen.

Uw reacties zijn uiteraard welkom.